سخنان روز گذشته خامنه اي در نماز جمعه تهران مثل خيلي هاي ديگر براي من هم از جهات گوناگون جالب توجه بود ! جالب از اين نظر كه طي 3-4 هفته گذشته نه تظاهرات خياباني از جانب مردم صورت گرفته و نه حتي سخن يا عمل تحريك آميزي از سوي رهبران جنبش اعتراضي سبز مشاهده شده است . در طي اين مدت آن چه كه روي داده فقط چنگ و دندان نشان دادن شغال هاي گرسنه و گرگ هاي خون ريز عوامل كودتا و به طور مشخص سپاهيان دشمن بوده كه با سخنان سخيف و بي ارزش خود سعي در تحريك مردم و آشوب داشته اند . با اين همه ، جالب اين جاست كه اين بار هم نه تنها در كلام خامنه اي كه مدام خود و ايادي اش در هفته هاي اخير از كنترل اوضاع و فرونشاندن فتنه خبر ميدهند ، ذره اي آرامش و دعوت به آرامش و دوستي ديده نمي شود كه وعده شمشير كشيدن بر روي مردم بي دفاع و خون و خون ريزي بيشتر را ميدهد ! از هر منظر كه به اين شيوه رفتار بنگريم ، نامي جز هذيان گويي هاي يك بيمار رواني نمي توانيم بر آن نهيم . بيماري ناشي از ترس و وحشت « روزهاي پايان ديكتاتور » كه مي خواهد با رجزخواني و چرخاندن بي هواي شمشيرش، ذره اي دل بيمارش را تسكين دهد . و اين تنها مختص ديكتاتور كوچك ايران زمين نيست . در همين نزديكي خودمان از ياد نمي بريم كه صدام حسين هم تا روزهاي آخر همين گونه رفتار مي كرد با اين تفاوت كه صدام حتي در واپسين لحظات هم آنقدر اعتماد به نفس داشت و به اين ذلت و خواري نيفتاده بود كه براي نمايش اقتدارش آدرس يك قهوه خانه!! در يك شهر !! در شمال آفريقا را بدهد !
متن جالبی بود...ولی از نوشته های بلاگفاتون بیشتر
پاسخحذفخوشم میومد...نمی دونم چرا؟!